Warning: Undefined array key 6 in /customers/0/2/4/skisprungschanzen.com/httpd.www/source/address.php on line 199
Nasze archiwum ma już 4000 kompleksów skoczni!
7000th ski jumping hill added to the Archive!
New Granåsen ski jump in Trondheim inaugurated
Fire destroys ski jumps in Biberau-Biberschlag
Copper Peak: Funding of the renovation finally secured
26.11.2024
25.11.2024
Reklama:
Partner:
.
Punkt K: | ok. 20 m |
Współrzędne: | 50.903665, 142.175742 |
Punkt K: | ok. 10 m |
Rok budowy: | 1935 |
Współrzędne: | 50.904452, 142.149943 |
Inne skocznie: | K8 |
Igelit: | brak |
Status: | zniszczona |
Współrzędne: | 50.903665, 142.175742 |
Skoki narciarskie zaczęły rozwijać się na Sachalinie w połowie lat 30-tych XX wieku. Oczywiście, już wcześniej byli entuzjaści, którzy próbowali tej dyscypliny sportu, wykorzystując naturalne małe stoki czy pagórki, ale były to jedynie spontaniczne działania, bez systematycznej organizacji. Za punkt zwrotny można uznać 1935 rok, gdy w Aleksandrowsku odbyła się I regionalna zimowa międzywydziałowa spartakiada, która w swoim programie miała także konkurs skoków. W tym czasie w mieście nie było skoczni, więc 25 lutego zawodnicy korzystali po prostu z niewielkiej półki śnieżnej, co nie pozwalało osiągać dalekich odległości. Ziarno zostało jednak zasiane, nowa konkurencja spodobała się zarówno skoczkom, jak i kibicom. Rok później liczba chętnych do udziału w zawodach wzrosła, ale nie mieli gdzie skakać, a program spartakiady 1936 tym razem nie obejmował konkursu skoków. Problem braku odpowiedniego obiektu został podniesiony przez dziennikarzy lokalnych gazet, w efekcie Regionalny Komitet Kultury Fizycznej i Sportu podjął decyzję o rozpoczęciu budowy skoczni w Aleksandrowsku, a w grudniu 1936 roku sprawa ruszyła do przodu. Towarzystwo Sportowe „Priboj” przygotowało obiekt w rejonie Rybnego Miasteczka, jednak konstrukcja nie okazała się być udaną. Postanowiono zatem o stworzeniu kolejnej, na terenie starego cmentarza, zaprojektowanej do oddawania skoków o długości 8-10 metrów.
Zawodnikom to jednak nie wystarczało, dlatego apelowali do miejskiego komitetu o wybudowanie nowego obiektu i w końcu władze uległy tym naciskom. Na wschodnich obrzeżach miasta, w pobliżu dawnej stacji narciarskiej powstała skocznia, na której można było skakać 20-25 metrów. Rozegrano na niej III regionalną zimową spartakiadę, której zwycięzcą został Awramow ze stowarzyszenia „Entuzjasta”, osiągając 14,8 m. Najdłuższy skok oddał Lialin, około 20 metrów, ale nie udało mu się prawidłowo wylądować.
W 1938 roku podczas IV spartakiady Kotow z Dynama oraz Szurygin z Priboja osiągnęli po 15 metrów, co było rekordem regionu. Co ciekawe, w tamtym czasie dalej skakali okoliczni śmiałkowie na pobliskich pagórkach, np. przy trasie slalomowej.
W 1939 roku przy okazji V spartakiady Pipin z Burewiestnik skoczył 19 metrów.
Tak zakończył się pierwszy pięcioletni okres rozwoju skoków narciarskich w obwodzie sachalińskim, a o dalszych losach skoczni w Aleksandrowsku brak informacji.
Reklama:
Komentarz: