Warning: Undefined array key 6 in /customers/0/2/4/skisprungschanzen.com/httpd.www/source/address.php on line 199
Nasze archiwum ma już 4000 kompleksów skoczni!
7000th ski jumping hill added to the Archive!
New Granåsen ski jump in Trondheim inaugurated
Fire destroys ski jumps in Biberau-Biberschlag
Copper Peak: Funding of the renovation finally secured
21.11.2024
20.11.2024
19.11.2024
Reklama:
Partner:
.
Punkt K: | 35 m |
Wysokość wieży: | 8 m |
Inne skocznie: | K15 |
Rok budowy: | 1950 |
Koniec funkcjonowania: | Ca. 1960 |
Współrzędne: | 48.660457, 10.128562 ✔ |
Punkt K: | 20 m |
Rekord skoczni: | 22,5 m (Clemens Grupp , 29.01.1929) |
Długość najazdu: | 30 m |
Nachylenie najazdu: | 21° |
Wysokość progu: | 1,7 m |
Inne skocznie: | K10 |
Rok budowy: | 1929 |
Koniec funkcjonowania: | 1935 |
Inne skocznie: | brak |
Igelit: | brak |
Pojemność trybun: | 3.000 |
Status: | zniszczona |
Klub narciarski: | SSV Heidenheim, SC Heidenheim |
Współrzędne: | 48.660457, 10.128562 ✔ |
Latem 1927 r. członkowie Schneeschuhverein Heidenheim i jego prezes Manfred Hartmann rozpoczęli budowę skoczni narciarskiej, wybierając do tego celu północne zbocze w pobliżu zapory Ugental.
Osobą odpowiedzialną za konstrukcję był inżynier Weber, od którego nazwiska pochodzi nazwa obiektu, którego pozostałości przetrwały do dziś. Inauguracyjne zawody odbyły się 20 stycznia 1929 r., a 3000 widzów zobaczyło ponad 70 skoków, w tym ten najdłuższy, oddany przez Clemensa Gruppa z Oberkochen.
Jednak zainteresowanie sportem, a co za tym idzie także skocznią narciarską, szybko osłabło. Hartmann zrezygnował ze swojego stanowiska już w 1933 roku. Ostatnie udokumentowane działania klubu pochodzą z dorocznego walnego zgromadzenia, które odbyło się 10 października 1935 roku.
Podczas II wojny światowej kilku zapalonych skoczków korzystało z małej naturalnej skoczni w Enggaß w dzielnicy Schnaitheim w Heidenheim, jednak dzisiaj prawie nic już nie wiadomo o tym obiekcie.
Od 1948 r. prawie dwa tuziny zawodników przystąpiło do reaktywacji skoczni w Ugental. Jak relacjonowali współcześni świadkowie, musieli oni wykonać sporo pracy w terenie, używając do tego tylko prostych narzędzi i siły własnych mięśni, tym bardziej, iż chcieli, by można było oddawać dłuższe skoki w tym miejscu.
Dotyczyło to również pozyskiwania drewna potrzebnego do budowy ośmiometrowej wieży najazdowej: mężczyźni sami ścinali je w lesie. Sam najazd miał bardzo szczególną cechę - można było otworzyć bramkę, aby skrócić długość rozbiegu.
Zbudowano również wieżę sędziowską, a także skocznię juniorską, która była całkowicie naturalna. Obiekt został otwarty w marcu 1950 r. i nazwany imieniem Manfreda Hartmanna, nie przetrwał jednak zbyt długo i pod koniec dekady ponownie przeszedł do historii.
Obecnie Heidenheim Ski Club koncentruje się niemal wyłącznie na narciarstwie alpejskim. Jednak dzięki Ostalbschanze w Unterkochen i kompleksowi w Königsbronn, skoczkowie narciarscy w regionie nie musieli zbyt daleko podróżować do najbliższych skoczni.
Reklama:
Komentarz: