Warning: Undefined array key 6 in /customers/0/2/4/skisprungschanzen.com/httpd.www/source/address.php on line 199
Nasze archiwum ma już 4000 kompleksów skoczni!
7000th ski jumping hill added to the Archive!
New Granåsen ski jump in Trondheim inaugurated
Fire destroys ski jumps in Biberau-Biberschlag
Copper Peak: Funding of the renovation finally secured
24.11.2024
23.11.2024
22.11.2024
21.11.2024
Reklama:
Partner:
.
Punkt K: | 35 m |
Inne skocznie: | brak |
Igelit: | brak |
Rok budowy: | 1925 |
Data wyburzenia: | 1949 |
Status: | zniszczona |
Współrzędne: | 50.525989, 15.355361 ✔ |
Historia narciarstwa w Łomnicy nad Popelkou nieodłącznie wiąże się ze skocznią Babilon. Już od końca I wojny światowej entuzjaści narciarstwa w Łomnicy mieli obsesję na punkcie pomysłu zbudowania obiektu do skoków. Niestety, przez lata brakowało organizacyjnej siły przebicia, by zrealizować taki projekt. Jednak nie poddawano się i 6 października 1925 roku założono niezależny klub narciarski i od razu podczas pierwszego spotkania utworzono czteroosobowy komitet składający się z dr Audolenský'ego, Hlinki, Císařa i Václavíka, który miał wybrać najbardziej odpowiednie miejsce do wzniesienia skoczni. Zdecydowano się na stok na Babylonie o nachyleniu 40 stopni, który opada w kierunku Łomnicy. Miasto wydzierżawiło teren klubowi, a także przekazało 15 drzew z lasu miejskiego pod budowę wieży najazdowej. 8 listopada rozpoczęto budowę wycinając przeszkadzające drzewa oraz wykupując fundamenty pod wieżę. Wszystkie prace są wykonywane przez członków klubu i 31 stycznia 1926 roku chętni mogą już oddać pierwsze skoki. Przygotowane uroczyste otwarcie zostaje jednak storpedowane przez brak śniegu w Łomnicy i wydarzenie trzeba przełożyć na przyszły rok.
Maksymalna długość skoku, jaką udaje się osiągnąć, wynosi 28 metrów, co nie jest wystarczające dla skoczków, dlatego od razu pojawiają się plany modyfikacji obiektu. Ostatecznie skocznia została zainaugurowana 8 stycznia 1927 roku zawodami klubowymi. W maju 1928 roku ponownie podejmowane są działania by powiększyć obiekt, wykonując dodatkowy wykop pod wydłużenie najazdu.
Jednak skoczkowie marzą o skokach ponad 40-metrowych, do czego niezbędne jest podniesienie wieży najazdowej. Poszukiwana jest także lokalizacja dla nowej skoczni, która pozwoliłaby na skoki powyżej 50 metrów. Klub podejmuje negocjacje ze słynnym architektem skoczni, Karelem Jarolimkiem, który przygotowuje ekspertyzę proponowanych miejsc. Nic z tych planów jednak nie wychodzi i zawodnicy pozostają przy Babilonie, remontując go przed każdym nowym sezonem, bez szans na większą przebudowę z powodu braku możliwości finansowych.
Babilon jest świadkiem zawodów krajowych, okręgowych i klubowych. Z obiektu korzystają gościnnie także skoczkowie z innych klubów z okolicy. W październiku 1935 roku ponownie rozpoczęto rozmowy z Jarolimkiem, by opracować nowe plany rekonstrukcji skoczni. W kolejnych latach dokonywane są częściowe modyfikacje obiektu, rozbudowa kamiennych schodków, naprawa wieży i powstaje budżet sfinansowania większej przebudowy. Niestety, wybuch II wojny światowej utrudnia działanie, udaje się tylko wykopać doły pod nowe betonowe fundamenty dla belek pod nową wieżę i zgromadzić zapas drewna. Niemcy zakazują jednak dalszej aktywności sportowej oraz budowlanej, więc drewno zostaje zabrane, a budowa porzucona.
Miejscowi entuzjaści, zwłaszcza Florián i jego syn Vladimír Václavík, nie zniechęcili się i z pomocą innych zapaleńców wykonali prace ziemne na obiekcie, przywracając go do życia, zaostrzając przy tym jego profil. Okazało się to bardzo przydatne dla skoczków z Łomnicy, którzy opanowawszy technikę skakania na Babilonie, byli w stanie bez problemu odnajdować się na innych skoczniach, bez żadnych upadków.
W międzyczasie obiekt ulegał kolejnym drobnym zmianom i przetrwał w tym stanie do końca wojny. Każdego roku rozgrywano kilka konkursów, w których uczestniczyli także ówcześni wybitni czescy skoczkowie i mistrzowie Czechosłowacji, tacy jak Oldřich Buďárek, Josef Lukeš czy Rudolf Vrána, a także rozpoczynający karierę Miloslav Bělonožník. Josef Císař, mistrz Czechosłowacji z 1939 roku, a także jego starszy rywal Vladimír Václavík, znakomity Mirek Štolba, Karel Klíma i František Felix, późniejszy czterokrotny mistrz Czechosłowacji, również zaczynali na tej skoczni.
Jednak czas nie oszczędzał Babilonu. W okresie powojennym nie nadawał się już do przeprowadzania zawodów, a dodatkowo słabe zimy spowodowały, iż konkursy przenoszono do Szpindlerowego Młyna. Babilon stawał się łupem wandali, ostatecznie w 1949 roku wieża najazdowa została zburzona, a drewno zużyte na opał. Stromy zeskok zalesiono w latach 70-tych. Skoki przeniosły się na Zadní Popelek na początku lat 50-tych, gdzie znajduje się dzisiejszy ośrodek narciarski LSK Lomnice nad Popelkou.
Reklama:
Komentarz: