Warning: Undefined array key 6 in /customers/0/2/4/skisprungschanzen.com/httpd.www/source/address.php on line 199
Nasze archiwum ma już 4000 kompleksów skoczni!
7000th ski jumping hill added to the Archive!
New Granåsen ski jump in Trondheim inaugurated
Fire destroys ski jumps in Biberau-Biberschlag
Copper Peak: Funding of the renovation finally secured
21.11.2024
20.11.2024
Reklama:
Partner:
.
Punkt K: | 40 m |
Rekord skoczni: | 47,9 m (157 ft) (Juhani Kärkinen , 02.05.1958) |
Inne skocznie: | brak |
Igelit: | brak |
Rok budowy: | 1958 |
Data wyburzenia: | 1958 |
Status: | zniszczona |
Współrzędne: | 49.283381, -123.033411 ✔ |
Choć w latach 50-tych istniało kilka mniejszych skoczni narciarskich, w kwietniu 1958 roku w kanadyjskim Vancouver stała się sensacyjna rzecz: po północnej stronie Empire Stadium w ciągu dwóch tygodni wzniesiono 50-metrową wieżę najazdową. Do montażu całej konstrukcji wykorzystano ponad 22 km stalowych rur rusztowania, a lokalne gazety nazwały budowlę największą ręcznie wykonaną tymczasową skocznią na świecie, miała być ona gotowa na "Centennial Invitational Tournament". Posiadała zeskok o szerokości 12 m i wysokości 27 m, a dwie maszyny rozdrabniały setki około 135-kilogramowych bloków lodu w zaledwie 8 sekund na małe, ostre śnieżne kawałki, które za pomocą rur były wydmuchiwane w postaci białego strumienia na najazd i odjazd, który kończył się na południowym krańcu 100-metrowego boiska piłkarskiego. Aby poprawić trwałość śniegu, został on dodatkowo poddany działaniu chemikaliów, ponieważ impreza miała trwać trzy dni.
Grono uczestników zawodów było bardzo zacne, z najlepszymi amerykańskimi i kanadyjskimi skoczkami, a także z udziałem Japończyka Akio Kasayi oraz dwóch Finów, Juhaniego Kärkinena i Ensio Hyytiä - mistrza i wicemistrza Świata z 1958 roku. Wieczorne wydarzenia rozpoczęły się od skoków lokalnych sportowców, którzy przebrani za klaunów lub w odświętnych strojach wykonali karnawałowe show. Skakali w dół skoczni tyłem, wykonywali salta i brawurowe skoki na skróconych nartach o długości zaledwie jednego metra. Występy profesjonalnych narciarzy były zapowiadane przez waltornie i bębny, nie zabrakło też upadków. Finałową gwiazdą imprezy był Kärkinen, który wygrał dwa z czterech konkursów i zdobył nagrodę za zwycięstwo w klasyfikacji generalnej. W zawodach wzięło udział 25 000 widzów na stadionie, mimo to organizatorzy dopłacili do interesu, ponieważ każdego dnia ponad 20 000 niepłacących widzów siedziało poza stadionem na wyżej położonych terenach po wschodniej stronie. W samochodach zaparkowanych przy drodze na wzgórzu, na krzesłach kempingowych i drewnianych skrzynkach, częściowo z lornetkami, oglądali spektakl, którego już później nigdy nie powtórzono w takiej formie.
Reklama:
Komentarz: