Aktualności:
Nasze archiwum ma już 4000 kompleksów skoczni!
7000th ski jumping hill added to the Archive!
New Granåsen ski jump in Trondheim inaugurated
Fire destroys ski jumps in Biberau-Biberschlag
Copper Peak: Funding of the renovation finally secured
Wyślij nam posiadane informacje i zdjęcia skoczni narciarskich na email!
Ostatnie aktualizacje:
21.12.2024
Miehikkälä20.12.2024
Flums
Tartu19.12.2024
18.12.2024
17.12.2024
16.12.2024
15.12.2024
14.12.2024
13.12.2024
Reklama:
Partner:
Reklama:
Zell am See
Dane | Historia | Rekordy skoczni | Zawody | Kontakt | Mapa | Galeria | Komentarze
.
Köhlergrabenschanze:
| Punkt K: | 80 m |
  Rekord skoczni: |
84,0 m (Willi Egger , 27.12.1959) |
| Nachylenie najazdu: | 47° |
| Nachylenie zeskoku: | 39° |
| Rok budowy: | 1935 |
| Współrzędne: | 47.322750, 12.776472 ✔ 
 |
Schmittenschanze:
| Punkt K: | 30 m |
| Rekord skoczni: |
34,5 m (Peter Radmacher , 1923) |
| Rok budowy: | 1921 |
| Współrzędne: | 47.323650, 12.789624 ✔
|
Wimmschanze:
| Punkt K: | 25 m |
| Rekord skoczni: |
33,0 m (Leif Berg  , 1907) |
| Rok budowy: | 1906 |
| Inne skocznie: | brak |
| Igelit: | brak |
| Status: | zniszczona |
| Klub narciarski: | Skiklub / WSV Zell am See |
| Współrzędne: | 47.322750, 12.776472 ✔
|
Historia:
Wimm-Gründe było pierwszym ośrodkiem narciarskim w Zell. Kiedy to w 1906 r. założono klub narciarski, pierwszymi zawodami były mistrzostwa kraju związkowego Salzburg. Potem entuzjazm i intensywność działań w dziedzinie skoków w Zell am See mocno wzrosły, jednak II wojna światowa znacznie zahamowała ten rozwój. Po wojnie powstały nowe skocznie na Wimmwiesen, a także zmieniono typ konstrukcji.
Z okazji mistrzostw Salzburga, które gościły ponownie w Zell am See w 1931 r., przygotowana została duża Wimmschanze, jednak doprowadziło to do skandalu pomiędzy skoczkami i sędziami. Skoczkowie odmówili drugiego skoku, gdyż uważali, że ustawiony jest zbyt długi rozbieg, co powodowało niebezpieczeństwo upadku z dużej wysokości, jednak na szczęście organizatorzy rozstrzygnęli spór pomiędzy stronami konfliktu, aby uniknąć przerwania zawodów. Tylko kilku skoczków zaliczyło upadek, padło za to wiele pięknych 30-metrowych skoków. W kolejnych latach skocznia była używana głównie przez juniorów oraz do zmagań treningowych.
Skocznia Schmittenschanze została wybudowana w 1921 r., niedaleko pensjonatu "Stadt Wien" i istniała tylko przez krótki okres czasu. Kilka tygodni po ukończeniu została nazwana Skocznią Samobójców (niezależnie od amerykańskiej skoczni w Ispheming, nazwanej tak samo w 1926 r.). Trzech na czterech skaczących na tej skoczni zawodników upadało groźnie lub mniej groźnie i tylko najlepszym udawało się wylądować bezpiecznie po skoku. Nawet nie tyle liczne kontuzje, złamania rąk i nóg, nart, ale sam widok powodował ciarki na plecach - mówili ci, którzy widzieli skocznię. Pomimo prób przekształcenia zeskoku był on zbyt stromy, a wysokość lotu skoczków przerażająco wysoka, dlatego wkrótce skocznie zostały usunięte z powodów bezpieczeństwa.
Na początku lat 30. klub narciarski szukał nowej lokalizacji dla dużej skoczni i znalazł ją na Köhlergraben w Schmittental. Według planów inżynierów Pazalt'a i Peyerl'a została zbudowana nowoczesna Köhlergrabenschanze, przy budowie której dobrowolnie pracowało wielu wolontariuszy oraz mieszkańców Zell. 8 marca 1936 r. na skocznię przybyło wielu kibiców, a oglądali oni skoki nawet ponad 70-metrowe. Zimą 1937 r. w Dellekart w Tyrolu gościły Światowe Zimowe Zawody Akademickie (Academic World Winter Games), wtedy ustanowiono rekord skoczni, wynoszący 80 metrów.
W 1938 r. Sepp "Bubi" Bradl poprawił rekord skoczni na 81,5 m, i była to odległość, której nikt nie pobił przez kolejne 20 lat, mimo że odbyło się wiele zawodów z okazji Święta Trzech Króli, Wielkanocy, zawodów pucharowych, a nawet mistrzostw. Albinowi Plank'owi udało się nawet polecieć na 89 m, a Baldur Preiml skoczył aż 92 m, jednak obaj nie ustali swych prób. Tylko Williemu Egger'owi udało się w 1959 r. ustanowić nowy rekord skoczni, równy 84 m, który nie został już nigdy pobity. Ostatnie zawody rozegrano w marcu 1969 r., gdyż wraz z centralizacją federalnych ośrodków narciarskich, nadszedł koniec bardzo popularnej skoczni w Pinzgau. Skoczkiem z Zell, który odniósł najwięcej sukcesów: Mistrzostwo Austrii w 1960 r. oraz brązowy medal Igrzysk Olimpijskich 1960 w tym samym roku był Otto Leodolter.
Źródło: Okręgowe Muzeum w Pinzgau (Pinzgauer Bezirksarchiv), A-5700 Zell am See
Rekordy skoczni K80 (Mężczyźni):
Zawody:
Kontakt:
Mapa:
Galeria:
Reklama:
Komentarze:
Zakładki społecznościowe
Skocznie Narciarskie Archiwum na Facebooku: |
Pozostań w kontakcie: |
O nas: |
Partner: |
|---|---|---|---|
|
Odwiedź nas na Facebooku Śledź nas na Instagramie Śledź nas na Twitterze |
Autorzy Kontakt Sitemap |
|
Komentarz: