Kiruna
Viljandi
Casargo
Muonio
Snoqualmie Pass
Otta
Bad Hindelang
Historia skoczni narciarskich w Harrachovie
dnia 11.03.2014
Zaledwie kilka dni przed Mistrzostwami Świata w Lotach Narciarskich w Harrachovie przyglądamy się bliżej historii skoczni narciarskiej w Karkonoszach, gdzie początek skoków datuje się na początek XX wieku.
Pierwsze skocznie na Sacherberg i Teufelsberg
Harrachov jest uważany za jedno z najstarszych miejsc do skakania na nartach w Karpatach. Już w 1908 r. założono niemiecku klub sportów zimowych Harrachsdorf-Neuwelt, a w tym samym roku także czeski klub LTBK Novy Svet. Pierwsze zawody były organizowane na małej, śnieżnej skoczni na Sacherberg.
W trakcie I Wojny Światowej aktywność obu klubów zawieszono, jednak w 1919 r. niemiecki klub sportów zimowych zbudował pierwszą skocznię na diabelskiej górze “Čerťák”, z inicjatywy dwóch właścicieli hoteli. W tamtych dniach była to największa skocznia narciarska Republiki Czeskiej, umożliwiając skoki do 40 metrów.
Kongressschanze i Verbandsschanze w Ptačincu
Podczas Kongresu FIS w Pradze w 1922 r., powołano w Harrachovie międzynarodowy turniej narciarski kongresu, który później od 1925 r. nazywano "Mistrzostwami Świata". Przez to musiano zbudować nową skocznię narciarską. Oba kluby współpracowały przy budowie "Kongress-Schanze" na Vogelsberg, we wsi Ptačinec, którą można było zainaugurować już 10 grudnia 1922 r. Nowością na tej skoczni było połączenie telefoniczne między najazdem a odjazdem!
Najlepsi europejscy zawodnicy rywalizowali na Turnieju Kongresu w 1923 r., jednak publiczność w liczbie 10,000 mogła obejrzeć jedynie skoki na odległości do 34.5 metra. To doprowadziło do natychmiastowej rekonstrukcji skoczni latem, wliczając w to wieżę najazdową. Później Willi Dick ustanowił rekord skoczni - 49 metrów podczas Mistrzostw Czech w 1927 r.
W 1928 r. zapadła decyzja o budowie jeszcze większej skoczni, która leżała około 200 metrów wyżej. Zainaugurowana została jako "Verbandsschanze" w 1930 r. Skocznie została zaprojektowana przez Karela Jarolimka, z nowoczesnym profilem, jednak była podatna na wiatr tak, że wieża najazdowa nawet się zawaliła podczas burzy w 1937 r. Rekord skoczni wynosił wtedy 69.5 metra.
Podczas okresu pomiędzy dwiema Wojnami Światowymi, wielu znakomitych skoczków rywalizowało w zawodach w Harrachovie, wśród nich m.in. Willi Dick, Birger Ruud, Gustl Berauer, Sepp Bradl czy Hans Lahr. Najważniejszymi zawodami w tym czasie były Turnieje Kongresu, Mistrzostwa Czech, mistrzostwa Sudetów, turniej diabelskiej góry oraz mistrzostwa HDW. "Związek niemieckich klubów sportów zimowych w Bohemii i na Morawach" (HDW) wychował wielu utalentowanych skoczków w tamtych czasach, jednak stał się pionkiem w rękach nazistowskich władz tego czasu i został zlikwidowany w 1938 r.
Centrum skoków narciarskich na Diabelskiej Górze po II Wojnie Światowej
Po II Wojnie Światowej i scaleniu obu klubów jako TJ Jiskra Harrachov skoki narciarskie skoncentrowały się wokół Diabelskiej Góry "Teufelsberg / Čertova hora”, a w 1952 r. tamtejsze skocznie zostały reaktywowane. W 1955 r. obiekty całkowicie odmieniono. Duża skocznia została iprofilowana na K70, a mniejsza na K50. Dodano również małą, pionierską skocznię K 30, która rok później stała się pierwszą igelitową skocznią Czech.
W latach 1970' drewniane struktury uległy zniszczeniu i należało je odnowić. W 1979 r. obiekt został zainaugurowany po postawieniu stalowych wieży i przeprofilowaniu. Duża skocznia stała się obiektem K90, średnia skocznia K70, a mała nową skocznią K40. Do dzisiejszego dnia profile wszystkich trzech skoczni zostały zaadaptowane do najnowszych trendów, co jest zasługą miejscowego architekta skoczni Josefa Slavika oraz oczywiście zmiany przepisów FIS. Harrachov ze swą skocznią K90 był gospodarzem Mistrzostw Świata Juniorów 1993, a w 1998 r. skocznia K90 została pokryta igelitem oraz zainstalowano ceramiczne tory najazdowe.
Juniorskie skocznie w Kaml
Mały obiekt do skakania na nartach dla młodych skoczków jest położony w dolnej dzielnicy Kaml. Pierwsza, mała skocznia narciarska została tam zbudowana w 1966 r., a kolejną mniejszą skocznię dodano w 1975 r. Przez niemal 40 lat wiele letnich i zimowych zawodów dla dzieci oraz uczniów zostało tam zorganizowanych. Później powódź zniszczyła mały most nad rzeką Kamenicą, na odjeździe, a także same skocznie uległy uszkodzeniu. Jednakże już jesienią 2007 r. zainaugurowano igelitowe skocznie K26, K18 i K10 z torami ze stali nierdzewnej, nowym nawadnianiem oraz sztucznym oświetleniem. Kolejna mini skocznia K5 została dodana w 2010 r.
Mamucia skocznia narciarska na Čerťáku
Już podczas budowy skoczni na Diabelskiej Górze w 1952 r., wykonano pierwsze plany 100-metrowej, mamuciej skoczni narciarskiej. Jednakże aż do lat 1970' zajęło czechosłowackiej federacji narciarskiej zdecydowanie o wspólnym projekcie czeskiego inżyniera Belonoznika i Szwajcara Grassera i budowie mamuciej skoczni na Čerťáku. Po akceptacji przez FIS na Čerťáku w 1979 r. stworzono szóstą skocznię mamucią na świecie wraz z dodatkowym dużym obiektem.W marcu 1980 r. mamucia skocznia została otwarta podczas tygodnia lotów narciarskich. W 1983 r. doświadczyła pierwszych Mistrzostw Świata w Lotach przy publiczności liczącej 60,000, jednak w kolejnych latach mamucią skocznię bardzo krytykowano. Brzydkie upadki były częste, a pozycja w powietrzu podczas lotu była zdecydowanie za wysoka, osiągając nawet 12 metrów, przez co FIS zablokował mamuci obiket. Jednak była to fundamentalna ekspertyza, że wysokość musi być zredukowana, wraz z adaptacją profilu, który miał umożliwić skakanie stylem V, który pojawiał się na większości skoczni na świecie. W konsekwencji Belonoznik zrekonstruował skocznię mamucią w latach 1989-92 według najnowszych regulacji, przez co Punkt K zmodyfikowano do 185 m oraz zainstalowano wiatrołapy. W 1996 r. to Austriak Andreas Goldberger został pierwszym zawodnikiem, który w oficjalnych zawodach przekroczył magiczną granicę 200 metrów, skacząc tutaj 204 m.
Późnym latem 2009 r. zainstalowano sztuczne oświetlenie, aby umożliwić goszczenie kolejnych atrakcyjnych zawodów w przyszłości na Skoczni Mistrzostw Świata w Lotach (1983, 1992 i 2002) oraz dużej skoczni narciarskiej. W ramach przygotował do Mistrzostw Świata w Lotach 2014, infrastruktura wokół skoczni została znacząco ulepszona. Już w 2012 r. postawiono nową trybunę. Odtąd ośrodek skoków z mamucią i dużą skocznią jest nazywany "Adidas Arena".
Skocznie:
Harrachov (Areál velkých můstků Čerťák) Harrachov (Sportovní areál Čerťák) Harrachov (Areál Kaml) Harrachov (Ptačinec - Verbands-Schanze)Linki:
| TJ Jiskra Harrachov |  |
| Harrachov 2014 - Ski Flying World Championships |  |
| Josef Slavík: Skokanské můstky v Krkonoších III - Harrachov |
Galeria:
Reklama:
Komentarz: